Ik had de massage geboekt zonder er veel van te verwachten. Gewoon even eruit. Mijn lijf zat vast, mijn hoofd vol, en ik had geen zin om het weekend door te brengen met Netflix en herkauwde gedachten. De spa lag net buiten de stad, discreet, stijlvol, kleinschalig.
Bij binnenkomst viel de stilte direct op. Zachte geuren van eucalyptus en sandelhout zweefden door de ruimte. Een vrouw in een grijze kimono ontving me met een glimlach. Haar ogen waren warm, maar nieuwsgierig. Ze stelde zich voor als Noor. Slank, donkere krullen tot net boven haar schouders, handen die ze gebruikte alsof ze alles begreep wat zich onder huid afspeelde.
“U bent voor de ontspanningsmassage, één uur?” vroeg ze vriendelijk.
Ik knikte. “En ik sta open voor alles.”
Ze glimlachte kort. “Goed. Volg mij maar.”
De massagekamer was warm, verduisterd, met kaarslicht en een laag bed in het midden. Ze liet me alleen om me uit te kleden. Alleen een handdoek over mijn onderrug. Toen ze terugkwam, hoorde ik haar zachte stappen op de houten vloer.
Zonder iets te zeggen begon ze aan mijn schouders. Haar olie rook naar jasmijn. Haar handen waren stevig maar teder. De eerste minuten zei ze niets. Alleen mijn ademhaling en haar bewegingen vulden de ruimte. Ik voelde hoe mijn spieren langzaam loslieten.
Ze werkte systematisch. Van mijn nek naar mijn schouderbladen, rug, onderrug. Haar handen gleden laag, tot net boven mijn billen. Daar pauzeerde ze even. Mijn ademhaling stokte. Ze merkte het. Haar handen gleden iets lager. Haar vingertoppen raakten de randen van de handdoek.
“Mag ik deze even opvouwen?” vroeg ze zacht.
Ik knikte, zonder om te kijken.
Ze trok de handdoek langzaam naar beneden, tot net over mijn billen. Haar handen masseerden nu direct op mijn huid. Zacht, rond, afwisselend. Soms net iets langer op één plek, iets intenser. Haar duimen bewogen zich steeds dichter naar de rand van mijn binnenbeen.
Ik voelde mezelf reageren. Het was onmogelijk niet.
Ze vroeg niets. Ze nam gewoon haar tijd.
Toen haar handen overgingen naar mijn benen, boog ze voorover. Haar borsten raakten mijn onderrug. Geen bh. Geen toeval.
“Ik wil je vragen je om te draaien,” fluisterde ze.
Ik draaide me langzaam om. Mijn erectie was niet subtiel meer. Ze keek er niet direct naar, maar haar blik gleed er wel even over voordat ze weer oogcontact maakte.
“Ik behandel ook de voorkant,” zei ze.
Ze begon bij mijn borstkas. Haar vingers gleden langs mijn ribben, over mijn buik. Rondjes rond mijn navel. Ze deed alsof mijn stijve pik er niet was. Maar alles aan haar lichaamstaal zei dat het opgemerkt was.
Toen streek ze haar handen aan beide zijden van mijn heupen. Haar vingertoppen raakten net de basis van mijn erectie. Mijn ademhaling versnelde. Haar gezicht was nu vlak boven mijn buik. Ze keek me aan.
“Zou je willen… meer ontvangen dan ontspanning?” vroeg ze zacht.
Ik knikte. “Als jij het wil.”
Ze glimlachte. Niet ondeugend. Niet gespeeld. Maar oprecht.
“Laat mij dan even voor mezelf zorgen.”
Ze liet haar kimono van haar schouders glijden. Eronder: niets. Haar borsten waren klein, stevig, haar huid gebruind. Ze ging op haar knieën naast het bed, boog voorover en liet haar tong zacht langs mijn eikel glijden.
Ik ademde scherp in. Haar hand greep mijn basis stevig vast. Haar tong draaide langzaam, cirkelend. Ze nam me in haar mond — langzaam, gecontroleerd, terwijl ze me bleef aankijken. Elke centimeter was aandacht. Geen haast. Geen pornografische show. Alleen de kracht van concentratie en contact.
Ze liet me los en kroop bovenop me. Haar huid tegen de mijne, haar borsten tegen mijn borst. Ze gleed langzaam over me heen en leidde me moeiteloos naar binnen. Ze was nat. Glibberig. Warm.
Ze bewoog traag, dansend. Haar ogen gesloten. Haar handen op mijn borst, haar nagels licht krassend. Ik hield haar heupen vast, voelde hoe ze me volledig in zich opnam. Geen woorden. Alleen adem.
Na een paar minuten veranderde ze van houding. Ze draaide zich om, zat achterstevoren op me. Haar rug tegen mijn borst, haar handen op mijn dijen. Ze reed me nu in een dieper ritme. Mijn handen gleden over haar buik, haar borsten, haar nek. Ze kreunde zacht. Elke stoot bracht haar dichter bij haar hoogtepunt.
Toen ik voelde dat ik ging komen, draaide ze zich om, zakte nog één keer volledig over me heen, en fluisterde: “Laat het maar gaan.”
Ik explodeerde in haar. Ze hield me stevig vast. Geen afstand. Alleen warmte.
Na afloop lag ze tegen me aan. Geen haast. Geen woorden nodig.
“Dit is niet standaard,” zei ze uiteindelijk. “Maar soms voel ik iets. En dan laat ik het gebeuren.”
Ik keek haar aan. “Ik ben blij dat je dat deed.”
Ze glimlachte. Kuste me op mijn kaaklijn.
0 Comments