🔥 Grensverleggend in Griekenland

We waren op vakantie op Kreta. Een kleinschalig resort, ver weg van de massa, met witte bungalows, blauwe luiken, en een zwembad waar je de hele dag slechts een paar mensen tegenkwam. Het was warm, loom, en alles gleed vanzelf wat langzamer. Behalve mijn gedachten.

Eva, mijn vrouw, was al vanaf dag één opvallend aanwezig. Haar zomerjurkjes leken korter dan thuis, haar bikini smaller. Ze genoot zichtbaar van de blikken. Ze straalde. Ik hield van haar op die manier, zelfverzekerd, verleidelijk, speels. Maar ergens in mij broeide er iets. Iets diepers. Iets wat ik lang had genegeerd.

Op de derde dag zagen we hem.

Hij zat aan de rand van het zwembad, voeten in het water, zonnebril op. Donkere huid, strak lichaam, gespierde borstkas, en een ontspannen houding alsof hij de hele wereld kende, en ze allemaal al had gehad. Eva keek. Net iets te lang. En ik zag haar lippen net iets te vaak bevochtigen.

Later die avond, terwijl we in het huisje een glas wijn dronken op ons terras, zei ze plotseling:

“Hij heet Malik.”

Ik keek op.

“Ik sprak hem even bij de bar. Hij komt uit Londen. Personal trainer. Hij blijft nog twee weken.”

Er viel een stilte.

“Wat zou je ervan vinden…” begon ze aarzelend, “…als ik hem zou uitnodigen voor een drankje hier?”

Mijn maag draaide. Niet van afschuw. Van iets anders. Spanning. Angst. Opwinding. Schuld. Een mengsel van verlangen en zelfverraad.

Ik knikte.

“Alleen een drankje,” loog ik.

Die avond zat hij bij ons op het terras. Malik. Ontspannen, charmant, zelfverzekerd. Eva straalde. Haar jurk was iets lager uitgesneden. Haar benen iets verder uit elkaar. Ze lachte om alles wat hij zei. Ik keek. Zag hoe ze zich naar hem toe boog, hoe haar hand zijn bovenbeen aanraakte toen ze hem iets influisterde.

En toen gebeurde het.

“Hij vindt het opwindend,” zei Eva plots. “Als ik met een ander ben. Als hij moet toekijken.”

Malik keek me aan. Zijn blik drong door me heen. Niet vijandig. Geen medelijden. Alleen weten. Begrip. Dominantie. En toen knikte hij langzaam.

“Respect,” zei hij, terwijl hij opstond. “Laat me zien waar.”

Eva stond op. Ze nam zijn hand. Nam hem mee naar binnen. Ik bleef zitten. Alleen. De glazen wijn onaangeraakt.

Tien minuten gingen voorbij.

Toen stond ik op. Mijn benen trilden licht. Ik liep naar binnen, langzaam. In de slaapkamer brandde enkel het nachtlampje. En wat ik zag, sloeg in als een blikseminslag.

Eva lag op haar buik. Haar jurk op de grond. Haar lichaam glinsterde van zweet. Malik stond achter haar. Naakt. Groot. Zijn spieren gespannen, zijn blik gefocust, zijn hand op haar onderrug. Hij bewoog diep in haar. Stevig. Ritmisch. Niet grof, maar totaal in controle. Alsof hij haar lichaam al jaren kende.

Ze kreunde. Geen voorzichtigheid. Geen rem.

Ik wilde iets zeggen. Maar mijn keel was droog.

Toen draaide ze haar hoofd naar me toe. Haar ogen halfdicht, haar lippen trillend.

“Kijk,” zei ze. “Kijk hoe ik me voel onder hem. Dit is wat je wilde, toch?”

Ik knikte. Mijn benen begaven het bijna. Mijn hart bonsde. Mijn broek werd strak.

Malik keek me aan, langzaam, krachtig. Hij versnelde zijn bewegingen. Eva gilde het uit van volledige overgave. Hij trok zijn pik uit haar; hij had zo een knie-hoogte lange staaf. Dat was sowieso een 35cm, helemaal nat en glibberig van Eva haar sappen.

Ze draaide zich later om, ging op haar rug liggen. Haar benen gespreid. Malik ging op zijn knieën voor haar. Zijn hand tussen haar dijen, zijn tong gleed over haar clit, zijn vinger gleed naar binnen. Ze trilde. Haar hele lichaam schokte. Ze kwam; heftig. Open. Onbeschaamd.

En ik stond daar. Met een erectie. Een drang. Een verlangen dat ik nooit had durven toegeven.

Al klaarkomend, stopte hij zijn pik diep in haar en spoot haar kut vol met zijn zaad.

Malik stond op, zijn huid glanzend. Hij liep naar me toe. Dichtbij. “Je vrouw weet nu wat ze waard is,” zei hij.

Hij keek me diep in de ogen, draaide zich om en kleedde zich rustig aan. Geen haast. Geen woorden meer.

Toen hij weg was, kroop Eva naar me toe. Naakt. Gloeiend. Nog natrillend.

Ze legde haar hoofd tegen mijn borst. “Dat was écht,” fluisterde ze. “Ik voel me… bevrijd.”

Ik zei niets. Er viel niets te zeggen. Alles was duidelijk.

Ik was haar man. Maar vanavond… was ik ook haar getuige geweest.